Związek partnerski, co to jest?
Określeniem „związek partnerski” bardzo często nazywa się relację pomiędzy osobami tej samej płci, które z przyczyn prawnych lub osobistych nie mogą wziąć ślubu. Czy to jednak właściwa interpretacja pojęcia „związek partnerski”? Co to jest, czym różni się od małżeństwa, jakie daje prawa? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziesz w poniższym artykule.
Związek partnerski – definicja
W polskim prawie nie posiadamy jasno określonych definicji dotyczących związku partnerskiego. Co to jest? W ogólnym znaczeniu to nieformalna relacja dwóch osób na poziomie duchowym, ekonomicznym i fizycznym. Osoby te mieszkają razem i wspólnie gospodarują majątkiem. Niegdyś relacje tego typu nazywano konkubinatem. Związek partnerski tworzyć mogą osoby różnych płci lub jednej. Warto zaznaczyć, że niektórzy przedstawiciele prawa za związek partnerski uważają jedynie pary jednopłciowe.
Istnieje także pojęcie „rejestrowanego związku partnerskiego”. Niektóre kraje dopuszczają prawną legalizację związku na tej zasadzie. Nie jest to jednak jednoznaczne z zawarciem małżeństwa. Jak zalegalizować związek partnerski w Polsce? Niestety nie jest to możliwe. Ponadto Rząd nie uznaje formalnych związków partnerskich zawartych w krajach, które zezwalają na formalizowanie ich osobom, które nie są obywatelami danego kraju – np.:
- w Chorwacji,
- w Irlandii,
- na Malcie,
- w Niemczech,
- w Wielkiej Brytanii.
Związek partnerski a małżeństwo
Analizując różnice między związkiem partnerskim a małżeństwem, należy rozróżnić rejestrowany związek partnerski i nierejestrowany. Zgodnie z literą prawa rejestrowany związek małżeński, w krajach, w których jest uznawany, traktowany jest jako tożsamy ze związkiem małżeńskim. W przypadku nierejestrowanego związku pojawią się spore różnice. Główną rozbieżnością jest zinstytucjonalizowanie związku. Poprzez zawarcie małżeństwa na małżonków nakładane są prawa i obowiązki. Zakładane jest trwałe współżycie parterów, określone są ich zobowiązania względem siebie. Brak tego w związku partnerskim. W tym przypadku trwałość związku zależna jest od woli parterów. Istnieje duża dobrowolność dotycząca kwestii finansowych i obyczajowych panujących w relacji. Dodatkowo w związku partnerskim nie występuje prawnie usankcjonowana zależność finansowa parterów oraz zasady ich społecznego funkcjonowania.
Związek partnerski – prawa
Jak wspomnieliśmy wcześniej, związek partnerski nie nakłada na partnerów wzajemnych praw i obowiązków. Z tego powodu niemożliwe jest dziedziczenie ustawowe na wypadek śmierci partnera Istnieje jednak możliwość dziedziczenia majątku zapisanego w testamencie. W związku partnerskim nie powstaje także wspólność majtkowa. Oznacza to, że rzeczy nabyte po wejściu w związek pozostają własnością jednej ze stron (w małżeństwie dobra nabyte po ślubie stają się wspólne). Aby posiadać połączony majątek, konieczne jest wspólne podpisanie umowy kupna-sprzedaży. Wtedy partnerzy stają się współwłaścicielami danego majątku. Osoby pozostające w związku partnerskim nie odpowiadają za długi partnera. Warto zaznaczyć, ze niemożliwe jest rozliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych wspólnie z partnerem.
Kolejną istotną kwestią, która należy poruszyć podczas omawiania praw osób będących w związku partnerskim, jest kwestia codziennych spraw – odbiór wyników badan partnera, odwiedziny w szpitalu, czy odebranie zaadresowanej do niego korespondencji. Aby było to możliwe bez problemów, warto zawrzeć notarialne pełnomocnictwo.
Po zakończeniu konkubinatu partnerzy nie mają prawa do żądania alimentów od byłego partnera (wyjątkiem są alimenty łożone na wspólne dzieci) oraz do renty rodzinnej po zmarłym partnerze.
Szkoda, że w Polsce kwestia związków partnerskich nie jest jeszcze tak popularna… A już w ogóle absurdem jest, że związek partnerski zawarty poza granicami Polki nie jest u nas respektowany… czasem mam wrażenie, że żyjemy w Jesieni Średniowiecza.