Jeszcze do niedawna osoby żyjące wspólnie bez ślubu budziły spore emocje i często padały pod ich adresem słowa krytyki. Współcześnie jednak jest to na tyle powszechne zjawisko, że coraz więcej osób traktuje to jako coś normalnego i nie dochodzi powodów takiej decyzji. Znacznie częściej osoby żyjące w nieformalnych związkach określa się mianem konkubinatu niż związku kohabitacyjnego, jednak czy jest to właściwe?

• Związek kohabitacyjny – czym się charakteryzuje?
• Konkubinat a związek kohabitacyjny – różnice
• Fakty historyczne związane z konkubinatem
• Kohabitacja w innych krajach europejskich

Związek kohabitacyjny – czym się charakteryzuje?

O związku kohabitacyjnym mówimy wtedy, gdy dwoje osób łączy relacja seksualna oraz wspólne gospodarstwo domowe. Oznacza to, że osoby żyjące w takich związkach praktycznie żyją tak jak małżeństwa, jednak ich związek nie ma formalnego potwierdzenia. W związku z tym muszą się one liczyć z pewnymi utrudnieniami w życiu codzienny. Przede wszystkim w sytuacji, gdy jedno z nich zachoruje, drugie nie ma prawa żądać informacji o jego stanie zdrowia. Jeśli chodzi o kwestie majątkowe, to kupując nieruchomość lub inną wartościową rzecz, partner lub partnerka, z którą nie mamy ślubu cywilnego, nie jest współwłaścicielem. Wiele osób żyjących w związkach nieformalnych ma również problemy z dziedziczeniem. Nie będąc mężem lub żoną w rozumieniu prawa, nie możemy niczego dziedziczyć, chyba że spisany zostanie testament i nikt go nie podważy.

Konkubinat a związek kohabitacyjny – różnice

Czytając poprzedni akapit, zapewne wiele osób zastanawia się, czym w takim razie różni się konkubinat od kohabitacji. W końcu określenie konkubinat jest znacznie częściej stosowane i pojawia się w takim samym kontekście, jak opisana wyżej kohabitacja. Okazuje się jednak, że istnieje subtelna różnica. Otóż specjaliści podkreślają, że kohabitacja jest trwalszym i bardziej stabilnym związkiem niż konkubinat. Druga różnica polega na tym, że osoby tworzące konkubinat nie muszą ze sobą mieszkać.

Fakty historyczne związane z konkubinatem

Co ciekawe, już w prawie rzymskim pojawiały się wzmianki na temat konkubinatu. Prawo to zezwalało na trwałe współżycie kobiety i mężczyzny w przypadku, gdy osoby te nie chciały, bądź nie mogły zawrzeć małżeństwa. Co więcej, żonaty mężczyzna mógł mieć nawet kilka konkubin. Bardzo często cesarze pozostawali w takich związkach po śmierci swoich żon, przykładem może być Wespazjan, czy Marek Aureliusz. Zmiany zostały wprowadzone dopiero przez Konstantyna Wielkiego, który zakazał konkubinatu obok małżeństwa.

Kohabitacja w innych krajach europejskich

Ze względu na częste występowanie związków określanych jako kohabitacja lub konkubinat, niektóre kraje europy zachodniej zdecydowały się na umożliwienie rejestracji takiego związku, przez co pary tego typu mają prawa zbliżone do małżeństw. Zarówno do zgłoszenia takiego związku, jak i jego zakończenia wystarczy pisemne oświadczenie, składane w stosownym urzędzie. Nie trzeba zatem składać żadnej przysięgi, ani też przeprowadzać rozwodu w razie rozpadu związku. Oświadczenie tego typu jest traktowane jak zwykła umowa cywilnoprawna.